multiplexación por división de frecuencias ortogonais

A modulación OFDM é moi robusta fronte ao multitraxecto, que é habitual nas canles de radiodifusión, fronte ás atenuacións selectivas en frecuencia e fronte ás interferencias de RF. Debido ás características desta modulación, e capaz de recuperar a información de entre os distintos sinais con distintos retardos e amplitudes que chegan ao receptor, polo que existe a posibilidade de crear redes de radiodifusión de frecuencia única sen que existan problemas de interferencia. Normalmente, a multiplexación por división de frecuencias ortogonais utilízase xunto cun código corrector e daquela fálase de Coded OFDM (COFDM ou multiplexación por división de frecuencias ortogonais codificada). A natureza mutiportadora deste sinal confírelle propiedades moi interesantes como unha gran robusteza e un grande aproveitamento do espectro de frecuencias. En particular, a multiplexación por división de frecuencias ortogonais é practicamente inmune ao multitraxecto: múltiples rebotes do sinal, moi común en interiores e en zonas urbanas. A multiplexación por división de frecuencias ortogonais ten, hoxe en día, gran cantidade de aplicacións: TDT (televisión dixital terrestre), DAB (radio dixital), sistemas Wi-Fi e WiMax, comunicacións utilizando liñas eléctricas (PLC), etc.