Difusión de vídeo dixital terrestre

En canto á visualización, actualmente por compatibilidade cos receptores analóxicos co sistema PAL e SECAM (aínda que este pode teoricamente transmitir máis liñas co PAL) emítese cunha resolución de 720(h)x576(v) (SDTV-PAL) ou 528(h)x576(v). Estanse a preparar as emisións en alta definición (HDTV) mediante o estándar DVB-T que serán de 1280(h)x720(v) ou 1920(h)x1080(v) aínda que cómpre ter un receptor que soporte estas resolucións, que son a maioría dos novos receptores TFT-LCD ou plasma, non así os antigos CRT. En canto á transmisión, o sinal dixital transmítese modulado en COFDM. Isto significa que, en lugar de transmitir todo o sinal nunha portadora, espalla toda a información en varias subportadoras que ocupan a canle, e cada un deles está modulado dixitalmente en QPSK, 16-QAM ou 64-QAM proporcionándolle maior protección fronte aos sinais multitraxecto. Outra das vantaxes é que normalmente nunha canle non só se pode emitir un programa, senón ata catro ou cinco (en España) multiplexándoos mediante un codificador MPEG-2 para o audio e outro para o vídeo. Estes sinais individuais multipléxanse e logo emítense. O receptor desfará o sinal empaquetado e cun descodificador ou setTopBox escollerá o programa para visualizar.