Ecuación empregada en radiocomunicacións para obter a potencia do campo electromagnético recibida por unha antena a partir da potencia emitida por unha antena transmisora a unha distancia dada baixo condicións idealizadas.
Categoría Gramatical:
locución substantiva feminina (axencia de seguros)
Sinónimos:
fórmula de Friis; ecuación de transmisión
Abreviatura:
n/a
Exemplo:
n/aInformación complementaria:
Foi enunciada en 1946 por Harald T. Friis e indica as perdas por propagación en circunstancias de espazo libre.
As condicións ideais inclúen a propagación en situacións de visión directa entre o extremo transmisor e receptor, a inexistencia de multitraxecto, antenas omnidireccionais cun diagrama isotrópico perfectamente aliñadas, inexistencia de despolarización de onda e ancho de banda de transmisión estreito.
Relaciona de forma inversamente proporcional a potencia recibida coa frecuencia e co cadrado da distancia de separación de ambos os dous extremos do radioenlace.
Os requisitos ideais que validan a forma básica da ecuación de transmisión Friis non se dan na práctica nos sistemas de radiocomunicación terrestres, debido á presenza de reflexións, obstáculos e outros fenómenos. Tan só é posible acadalos en condicións de cámara anecoica e resulta razoablemente aproximado na comunicacións de satélites.
A forma básica desta ecuación foi estendida para incluír os principais fenómenos que sofre a fronte de onda na súa propagación, coma o desapuntamento das antenas, a despolarización da onda propagada, desadaptación de impedancias nas liñas de transmisión ou factores de absorción e reflexión.
Ver tamén:
antena; liña de vista directa; multitraxecto; potencia eléctrica; reflexión; transmisión
